سطح بندی شهرستان‌های ‌استان آذربایجان غربی در بهره‌مندی از شاخص های ساختاری بهداشت و درمان

    زمینه : لازمه برنامه­ریزی منطقه­ای، شناسایی جایگاه توسعه‌یافتگی مناطق نسبت به یکدیگر است. یکی از شاخص ‌ های اصلی توسعه، شاخص سلامت و به نوعی میزان بهره ‌ مندی جامعه از خدمات و امکانات بهداشتی و درمانی است.   هدف: مطالعه به منظور سطح ‌ بندی شهرستان‌های استان آذربایجان غربی در بهره‌مندی از شاخص ‌ های ساختاری بهداشت و درمان انجام شد.   مواد و روش‌ها: این مطالعه تحلیلی در سال 1390 در استان آذربایجان غربی انجام شد. اطلاعات شاخص ­ های مورد بررسی (نهادی، نیروی انسانی و بهداشت روستایی) از سالنامه آماری 1387 استان و اطلاعات جمعیتی شهرستان ‌ ها از مستندات مرکز آمار کشور جمع ‌ آوری شدند. داده ‌ ها با استفاده از مدل اسکالوگرام و نرم­افزار اکسل تحلیل شدند و نقشه با کمک نرم‌افزار Arc GIS ترسیم شد.   یافته ‌ ها : شهرستان مهاباد با 97 امتیاز، بیش‌تری ن و شهرستان پیرانشهر با 39 امتیاز، کم‌ترین میزان بهره ‌ مندی از شاخص ‌ های ساختاری بهداشت و درمان را به خود اختصاص دادند. در مجموع %42 شهرستان ‌ های استان در سطح توسعه ‌ نیافته و کم‌تر توسع ه یافته و تنها %21 آن‌ها در سطح توسعه ‌ یافته قرار داشتند. از بین شاخص‌های مورد بررسی، بیش‌ترین توسعه‌ یافتگی مربوط به شاخص ‌ های بهداشت روستایی و کم­ترین توسعه­ یافتگی مربوط به شاخص‌های نیروی انسانی و نهادی بود.   نتیجه ‌ گیری: با توجه به یافته­ها، اختلا ف و شکاف زیادی از نظر بهره ‌ مندی از شاخص ‌ های ساختاری بهداشت و درمان بین شهرستان ‌ های استان آذربایجان غربی وجود داشت. لذا پیشنهاد می ‌ شود برنامه‌ریزی‌های توسعه محور متناسب با سطوح توسعه‌ ‌ یافتگی این شهرستان­ها اجرا شود.